น้องอุ้ม สาวสองพิการ หัวใจเพชรใช้แขนข้างเดียว ชาวจังหวัดศรีษะเกษ ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ ร่างกายพิการตั้งแต่เกิด แขนด้วนไปหนึ่งข้าง ขาด้วนสองข้าง มีแขนขวาที่สมบูรณ์เพียงข้างเดียว ถึงร่างกายเกิดมาเป็นผู้ชายแต่ข้างในจิตใจนั้นดป็นผู้หญิง คนคนนี้ใช้ร่างกายและก็จิตใจที่มี ไปเป็นนางรำ สวยงามและมีผู้นชื่นชมเป็นอย่างมาก
น้องอุ้ม อุ้มบุญ หมายเขา อายุ 20 ปี ถึงจะเลือกเกิดไม่ได้ ร่างกายพิการ แต่ใจและความสามารถของนั้นเกินร้อยจริงๆ ครอบครัวของน้องอุ้มตั้งแต่ประสบปัญหาไวรัสโควิดระบาด จึงทำให้ครอบครั้วของน้องอุ้มนั้นต้องลำบาก ขาดรายได้เลี้ยงครอบครัว คุณพ่อและคุณแม่ก็มีรายได้น้อยลง พี่สาวก็ต้องตกงาน และมีเพียงน้องอุ้มเท่านั้น ที่หาเงินเลี้ยงปากท้องครอบครัวทั้ง 5 คน ถึงน้องอุ้มจะโลคร้ายที่ร่างกายเป็นแบบนี้ แต่น้องก็มีกำลังใจและความรัก ความเข้าจากครอบครัว ที่คอยรักและให้กำลังใจน้องอุ้มอยู่เสมอ
ซึ่งคุณแม่ของน้องอุ้มนั้นได้คอยบอกน้องอุ้มเสมอว่า “ไม่ว่าลูกจะเป็นยังไงก็แล้วแต่ ขอแค่ให้ลูกเป็นคนดีของสังคมก็พอ” ด้วยคำสอนจากคุณแม่ และความรักของครอบครัว จึงทำให้น้องอุ้มนั้นสู้ตลอดมา
แต่กว่าน้องอุ้มจะผ่านมาถึงจุดนี้ได้ น้องอุ้มก็เจออุปสรรคและปัญหาเข้ามาหนัก กว่าจะมายิ้มแบบนี้ได้
ตอนน้องอุ้มเป็นเด็ก น้องอุ้มไม่กล้าไปโรงเรียน น้องมีความรู้สึกว่าน้องนั้นไม่เหมือนคนอื่น ไม่กล้าที่จะออกไปพบเจอผู้คน เพราะ เวลาที่น้องออกไปข้างนอกจะเจอทั้งคำพูดและสายตาที่คอยดูถูกเหยียดหยามตนและเพื่อนที่โรงเรียน จะล้อน้องอุ้มอยู่บ่อยครั้ง ว่า“อีขาขาด แขนขาด” จนบางครั้งรู้สึกเสียใจ และน้อยใจ แต่ก็มีครอบครัวนั้นคอยให้กำลังใจและบอกน้องว่า “เราเกิดมาแบบนี้ก็จงภูมิใจในสิ่งที่เราเป็น” เรียกได้ว่ามีความอดทนมากๆ
จุดเริ่มต้นที่ทำให้โลกของน้องนั้นเปิดกว้างขึ้น นั่นคือ คุณครู ที่เปิดโอกาศให้น้องนั้นกล้าคิดกล้าแสดงออก และคอยช่วยเหลือและให้กำลังใจน้อง
หลังจากที่นั้นน้องก็ได้สานความฝัน ความชอบในการร้อง รำ ทำเพลง มาตลอด จนได้มาเจอกับอุปสรรคที่ทำให้น้องนั้นเสียใจจนอยากจะล้มเลิกความตั้งใจไปเลย แต่ก็มีคุณครูและเพื่อนๆพี่น้อง นั้นคอยให้กำลังใจและทำให้น้องอุ้มนั้น กลับมาทำสิ่งที่ตนเองรักและฝันต่อไป
น้องอุ้มนั้นได้ใช้ความสามารถที่ตัวเองมี หารายได้ได้ครั้งแรกตอนอายุ 10 ขวบ ซึ่งน้องนั้นทำด้วยตนเองหมด ทั้งแต่งหน้า ทำผม ชุดที่ใส่ในการแสดง ก็ดูแลด้วยตนเองโดยมีครูคอยช่วยเหลืออยู่บ้าง
นอกนั้นยังไม่พอ น้องยังมีโอกาศได้เข้าประกวดนางงามครั้งแรกตอนอายุ 17 ปี เป็นเวทีประกวดนางสาวสยามข้ามเพศ ตอนนั้นที่น้องไปครั้งแรก ไปคนเดียวโดยไม่มีพี่เลี้ยง ซึ่งน้องได้กล่าวในรายการ ปัญญาปันสุข ว่า
“นู๋ไปประกวดด้วยใจ และความฝันที่อยากจะไป เพราะ เขาเปิดโอกาศให้หนูได้มีส่วนร่วมในการประกวด ถึงแม้หนูเป็นแบบนี้ หนูไปก็ทำเต็มที่ด้วยใจที่รัก หนูคิดว่าไปไม่ได้รางวัลก็ไม่เป็นไร แต่ชนะใจตัวเองก็พอ”
และความฝันสูงสุดของน้อง อยากจะเรียนต่อให้ถึงปริญญาตรี แต่ไม่สามารถเรียนได้เนื่องจากไม่มีงานจึงไม่มีเงินที่จะเรียนต่อ และความฝันอีกอย่างก็คือ อยากจะไปประกวดมิสทิฟฟานี่ เรียกได้ว่าน้งอเป็นคนที่มีความตั้งใจมุ่งมั่นมากๆค่ะ เราขอเป็นกำลังใจให้น้องๆและครอบครัวด้วยนะคะ
